Historia szkoły

50 lat SP77

9 listopada 2012 roku obchodziliśmy uroczystość 50-lecia Szkoły Podstawowej nr 77 im. 15 Pułku Ułanów Poznańskich.
Tego dnia szkoła została pięknie przystrojona. Wszystkie klasy przygotowały jesienne dekoracje – dynie, lampiony. W salach i na korytarzach zostały wyeksponowane prace uczniów oraz kroniki szkolne.

[Show slideshow]

◄ 1 2

Najpierw wystawy mieli okazję oglądać najmłodsi uczniowie naszej szkoły. Z zaciekawieniem przyglądali się pracom swoich kolegów. Największym zainteresowaniem cieszyły się jednak stare zdjęcia budynku i wnętrz. Dzieci mogły zobaczyć jak bardzo nasza szkoła zmieniła się przez te 50 lat.

no images were found

O godzinie 10:30 w kościele p.w. Matki Boskiej Bolesnej odbyła się uroczysta msza.

[Show slideshow]

◄ 1 2 3 ►

[Show slideshow]

◄ 1 2

Nasza szkoła otrzymała wiele życzeń, ciepłych słów i gratulacji.

[Show slideshow]

◄ 1 2

zobacz zdjęcia w galerii>>

Zdjęcia z tego wydarzenia można również oglądać:

na portalu łazarz.pl kliknij, aby otworzyć link>>

na portalu poznan.naszemiasto.pl kliknij, aby otworzyć link>>

Portal łazarz.pl zamieścił również na swojej stronie filmik “50 lat SP77 w pigułce” oraz archiwalne zdjęcia. kliknij, aby otworzyć link>>

W X Rocznicę nadania szkole imienia

Dziesięć lat. Czy to dużo? Dla Was, najmłodszych w naszej Rodzinie Pułkowej, pewnie tak. Dla dorosłych, żyjących dłużej, to niewiele. A jednak i dla małych i dla dużych, ta rocznica ma wielkie znaczenie. Dlaczego? Bo od dziesięciu lat nasza szkoła nosi sławne miano Ułanów Poznańskich. Jedna taka szkoła jest. Jedna, jedyna. Czy lubisz, gdy Ci mówią, że jesteś jedyny lub jedyna, że jesteś niepowtarzalny, niepowtarzalna? Tak, to przyjemnie słyszeć. Widzisz, tacy jedyni i niepowtarzalni, buli Ułani Poznańscy. To był piękny i dumny pułk. I choć pięknych i dumnych pułków kawalerii było przed drugą wojną światową aż czterdzieści, Pułk 15 – Pułk Ułanów Poznańskich, był najdumniejszy i najpiękniejszy. Za swoje czyny w walce o wolną Polskę, Ułani Poznańscy dwukrotnie otrzymali najwyższą nagrodę żołnierską – Krzyż Virtuti Militari. Walczyli z bolszewicką Rosją w 1920 roku i z hitlerowskimi Niemcami w 1944 roku w dalekich Włoszech. Walczyli o niepodległość Polski.
W dniu 11 listopada obchodzimy Święto Niepodległości. Czy to ważny dzień? Bardzo ważny. Rzadko wtedy świeci słońce, czasami pada deszcz, ostatnie liście opadają z drzew, bo to listopad. Ale właśnie 11 listopada odrodziła się Polska! Popatrz na daty. Nasza szkoła otrzymała imię w wigilię Święta Niepodległości. I teraz już wiesz – ten dzień jest dla nas szczególnym: w dniu odrodzenia Polski narodziła się na nowo nasza szkoła.
Jesteś uczniem szkoły noszącej od dziesięciu lat imię 15. Pułku Ułanów Poznańskich. Barwy Pułku i nasze, to biel i czerwień. Masz je na szkolnym proporcu. W takich barwach jest Orzeł Biały – herb Polski. Ukoronowany biały Orzeł w czerwonym polu. Pomyśl. Czy swoim zachowaniem dodaję blasku tym barwom? Czy swoją nauką zasługuję na to sławne imię? Wierzę, że tak. A jeżeli się potknąłeś, i coś Ci się nie udało, to szybko się podniesiesz. Tak, jak Ułani Poznańscy. Przecież i Ty nosisz to najpiękniejsze imię – imię najdumniejszego, 15. Pułku Ułanów Poznańskich.

Wasz Tadeusz Jeziorowski
prezes Towarzystwa b. Żołnierzy i Przyjaciół 15 Pułku Ułanów Poznańskich
Z przebiegu uroczystości…

Dzieje 15 Pułku Ułanów Poznańskich…

Początki jednostki kawaleryjskiej, która w 1920 roku otrzymała nazwę 15. Pułku Ułanów Poznańskich, sięgają pierwszych dni Powstania Wielkopolskiego. Dnia 30 grudnia 1918 roku powstańcy zajęli niemieckie koszary ze stajniami oraz magazynami, co umożliwiło pospieszne sformowanie oddziału kawalerii. Jego organizatorem był ppor. Kazimierz Ciążyński.
Pierwszymi zadaniami bojowymi powstańczych kawalerzystów było opanowanie lotniska Ławica 6 stycznia 1919 roku oraz walki z Niemcami w rejonie Kcyni i Szubina. Pierwszym dowódcą oddziału został ppor. Józef Lossow, a drugim płk Aleksander Pajewski. W dniu 26 stycznia na placu Wolności w Poznaniu uroczyście zaprzysiężono Pułk Strzelców Konnych Straży Poznańskiej, który trzy dni później otrzymał – obowiązującą przez rok nazwę – 1. Pułk Ułanów Wielkopolskich. Biało-czerwone barwy, nadane wówczas oddziałowi, pozostały niezmienione aż do jego rozwiązania. W drugiej połowie kwietnia 1919 roku dowództwo pułku objął dotychczasowy szef Sztabu Wojsk Wielkopolskich – ppłk Władysław Anders (dowodził do października 1921 roku). Dnia 29 lipca na Błoniach Grunwaldzkich w Poznaniu Głównodowodzący Wojsk Wielkopolskich gen. Józef Dowbor-Muśnicki wręczył ułanom sztandar ufundowany przez panie z „Ogniska dla Żołnierza Polskiego”. Widnieje na nim Orzeł Biały haftowany na karmazynowym polu. W lewym górnym narożniku znajduje się herb miasta Poznania, poniżej litery „I P.U.W.”, a w prawym dolnym rogu w wieńcu data „9.I.1919€ł (wymarsz na bój w okolice Szubina). Na odwrocie na białym polu widnieje Matka Boska Częstochowska, u góry zaś umieszczono napis „Ku chwale Ojczyzny”. Uroczystość miała miejsce w przeddzień wyjazdu pułku na front wojny polsko-bolszewickiej. Przez półtora roku w bitwach i potyczkach z Armią Czerwoną zapisywał on piękne karty waleczności i bohaterstwa. Szlak bojowy naszych ułanów przebiegał przez Bobrujsk, Maciejowice, Mińsk Mazowiecki, Łomżę, Szczuszyn, Zambrów, Prużany, Nieśwież i Stołpce. Za udział w wojnie Naczelny Wódz, Marszałek Polski Józef Piłsudski dnia 22 kwietnia 1921 roku udekorował w Poznaniu sztandar 15. Pułku Ułanów Poznańskich (nazwa obowiązująca od 1920 roku) Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Odtąd dzień po dekoracji stał się Świętem Pułkowym. Jest ono dodatkowo związane z uroczystością św. Jerzego – patrona rycerzy, który według chrześcijańskich legend walczył ze smokiem, symbolem zła.
W latach międzywojennych pułk wykonywał zadania czasów pokoju – szkolił się i brał udział w corocznych manewrach. Za najlepsze wyniki w wyszkoleniu żołnierskim w latach 1936-1938 otrzymał buńczuk od dowódcy Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Piętnastacy zdobywali nagrody na zawodach jeździeckich w kraju i za granicą, posiadali także najlepszą w kraju drużynę polo.
W okresie od 1921 do 1939 roku pułkiem dowodzili kolejno: płk Gwido Poten (1921-1924), zamordowany przez Rosjan w 1940 roku; płk Stanisław Grzmot-Skotnicki (1924-1927), zginął we wrześniu 1939 roku jako generał; ppłk Rudolf Dreszer (1927-1931); ppłk Konrad Zembrzuski (1931-1938), zamordowany przez Rosjan w 1940 roku; ppłk Tadeusz Mikke (1938-poległ 12.09.1939) oraz mjr Kazimierz Chłapowski (12-28.09.1939).
Od 1920 roku honorowym szefem 15. Pułku Ułanów Poznańskich jest miasto Poznań, w osobie jego prezydenta. W 1923 roku rotmistrz Jarema Zapolski zaprojektował pamiątkową odznakę pułku. Nadano ją Poznaniowi, w którego imieniu odebrał odznakę wybitny prezydent miasta Cyryl Ratajski. Ułani zwani byli „dziećmi Poznania” i uczestniczyli we wszystkich uroczystościach patriotycznych i miejskich. Szwadrony odznaczały się odrębną maścią koni, po której rozpoznawano je w czasie defilad. Pierwszy na kasztanach z łysinami, drugi na kasztanach z gwiazdką, trzeci na kasztanach gładkich, czwarty na kasztanach ciemniejszych i „brudnych”, zaś orkiestra na siwkach. Pułk miał kilka żartobliwych przyśpiewek zwanych żurawiejkami. Oto dwie z nich: Kieszeń pusta, lecz gest pański, to Piętnasty jest ułańsk” i Pół czerwony, a pół biały, to jest Pułk Piętnasty śmiały.
W 1923 roku zrodziła się myśl postawienia pomnika ku czci poległych i dla upamiętnienia czynów bojowych pułku. Pierwotnie kamień węgielny wmurowano w dniu Święta Pułkowego w 1924 roku na terenie koszar przy ulicy Grunwaldzkiej. Ostatecznie uroczyste odsłonięcie pomnika nastąpiło 22 października 1927 roku przy ulicy Ludgardy w Poznaniu. Pomnik wykonał artysta rzeźbiarz Mieczysław Lubelski, a otoczenie zaprojektował architekt inż. Adam Ballenstedt. Jest on uważany za jeden z najpiękniejszych pomników wojskowych w Polsce. W nawiązaniu do św. Jerzego przedstawia ułana na wspiętym koniu, przebijającego lancą smoka. Niemcy zniszczyli go podczas II wojny światowej. Odtworzony został wg pierwowzoru i odsłonięty ponownie dopiero w 1982 roku, ponieważ wcześniej władze Polski Ludowej nie wyraziły na to zgody. W Narodowe Święto Niepodległości 11 listopada 2000 roku oddano przywrócone otoczenie pomnika.
W kampanii wrześniowej 1939 roku pułkiem, liczącym prawie tysiąc ułanów i 850 koni, dowodził ppłk Tadeusz Mikke. Oddział osłaniał mobilizację wojsk na przedpolu Warty w rejonie Mosiny, Śremu i Nowego Miasta, a następnie pomaszerował w kierunku wschodnim. Ułani brali udział w największej bitwie €śpolskiego września” – bitwie nad Bzurą, tocząc boje o miejscowości Sobota, Walewice, Bielawy, Zbrożkową Wolę, Brochów, Sieraków oraz Laski. 15. Pułk Ułanów Poznańskich walczył w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii (dowodzonej przez generała Romana Abrahama), która z kolei wchodziła w skład Armii „Poznań” (dowodzonej przez generała Tadeusza Kutrzebę). Dnia 12 września pod Ziewanicami poległ ppłk Tadeusz Mikke. Dowództwo pułku objął mjr Kazimierz Chłapowski. Tocząc boje z wojskami niemieckimi ułani przedarli się do Warszawy i bronili stolicy Polski aż do kapitulacji 28 września 1939 roku.

Tradycje 15 Pułku Ułanów Poznańskich…

Piękne tradycje 15. Pułku Ułanów Poznańskich przypomina sztandar eksponowany w Wielkopolskim Muzeum Wojskowym na Starym Rynku w Poznaniu. Częściowo zniszczony podczas II wojny światowej został zrekonstruowany w 1967 roku. Corocznie od kwietnia 1986 roku w Poznaniu obchodzone jest Święto Pułku jako Dni Ułana. W 1991 roku powstało Towarzystwo Byłych Żołnierzy i Przyjaciół 15. Pułku Ułanów Poznańskich, którego głównym celem jest pielęgnowanie i przekazywanie młodym pokoleniom tradycji Ułanów Poznańskich. W dniu 10 listopada 1993 roku imię jednostki nadano Szkole Podstawowej nr 77 w Poznaniu. Od jesieni 2002 roku szkoła posiada proporzec nawiązujący do tradycji kawaleryjskiej. W dniu 12 maja 2006 roku imię gen. broni Władysława Andersa przyjął (w miejsce istniejącej w latach 1996-2006 15. Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Pancernej) stacjonujący w Wędrzynie 15. Batalion Ułanów Poznańskich, wchodzący w skład 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. broni Józefa Dowbor – Muśnickiego z Międzyrzecza.

• Historia
• Hymn
• Dyrekcja
• Nauczyciele
• Rada Rodziców
• Pomoc psych.-pedag.
• Biblioteka
• Świetlica szkolna
• Absolwenci